vrijdag 8 februari 2013

LIEFSTE AARON WEEK 9

Allerliefste zoontje,


Je hebt 7 uur geslapen aan een stuk!!
Ik werd wel even wakker om 4 uur en om 6 uur ben ik toch maar opgestaan om te kolven. Maar toch hoera! Slaap, wat een cadeau.

Het was eenmalig.

We oefenen weer meer om je op je buikje te leggen.  Je kan al wel met je hoofdje van links naar rechts draaien, maar niet echt opheffen.
Toen we thuiskwamen van kind & gezin, was je moeke hier voor een verrassingsbezoek.
Ik vertel haar dat je dat nog niet kan. Ze legt je op je buikje en je doet het wel!
Kort. Maar toch.
Je papa legt je sindsdien op een kussen, wat omhoog, om het wat te vergemakkelijken en dat lukt beter.
Na een paar dagen kan je het gewoon.  Hoog.  En lang.
De leercurve van een baby is niet-te-doen snel!

Gisteren nam ik je op en het leek of je in een nacht veel zwaarder was geworden.
Je bent alleszins veel steviger geworden.  Dat is ook te merken als ik je optil uit je bedje of relax.  Je hoofd blijft mooi rechtop.

Verder is het weer een lastigere week.  Moeilijk slapen en dan slecht drinken.  Daar is onze vicieuze cirkel alweer... Je hebt ook last van je spijsvertering.  Je geeft veel terug, of er komt wat naar boven, en ik zie je slikken en zoveel protjes.


Om je te kalmeren doen we terug vaker wat skin to skin...   Amai, als ik over je rugje wrijf: je velletje is het allerfluweelzachtste dat ik ooit heb gevoeld.



Op 6 weken hadden we je voor het eerst een flesje gegeven met afgekolfde melk en dat lukte vanzelf.
Zo kon ik terug naar de dansles.  Maar we hebben te vroeg victorie gekraaid.  Deze week wilde je de fles helemaal niet.  Ik was met vriendinnen gaan eten.  Toen ik thuiskwam was je papa in alle staten.
Je had honger en werd zo boos op het flesje dat papa je dan maar met de lepel eten heeft gegeven.
Mama gaat voorlopig nergens meer heen.  Maar dat geeft niet liefje.  Dat komt wel weer.

En we hebben het toch zo gezellig in onze zetel.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten